|
30.11.2019 | 19.00 – 20.00
“Merely to Be a Person Who Does Nothing At All”: On the Question of Psychopower, Stefan Nowotny
Keynote lecture “If all those leaps of attention, flexing of eye muscles, fluctuations of the psyche, if all the effort it takes for a man just to hold himself upright within the flow of traffic on a busy street could be measured, he thought – as he toyed with calculating the incalculable – the grand total would surely dwarf the energy needed by Atlas to hold up the world, and one could then estimate the enormous undertaking it is nowadays merely to be a person who does nothing at all.”
(Robert Musil, 1930) The above lines by Musil, reflecting on an experience in the bygone “Imperial Capital and Royal City of Vienna”, touch on a question which today can no longer be restricted to locatable centers of power: the question concerning the micrological operations of power on subjectivity or the “psyche”, or again, the question how the “psychic” is today turned into a major site of social and political struggle. This shift calls for a consideration of a number of intersecting problematics, such as 1) the ever-increasing subsumption of subjective capacities, both active and passive, under capitalist valorization; 2) the extension of the privileged scenes of appearance of the psychic; 3) the role of contemporary communication technologies in building a connectivity that is not necessarily social; 4) contemporary reconfigurations of the “normal” and the “pathological”. In my talk, I will address some of these problematics – without losing out of sight the most important question Musil implicitly poses: What is the energy needed nowadays to “hold up the world”? |
30.11.2019 | 19.00 – 20.00
"Едноставно, да се биде човек кој не прави ништо": За прашањето на психомоќта, Стефан Новотни
Предавањe „Ако би требало да се мерат сите тие скокови на вниманието, контракциите на очниот мускул, флуктуации на психата, ако целиот труд што му е потребен на човекот да успее да се држи исправено во текот на сообраќајната гужва на прометна улица може да биде измерен, помисли тој – додека си играше пресметување на непресметливото- вкупната сума сигурно ќе ја намали енергијата која му е потребна на Атлас за да го држи светот, и тогаш некој би можел да претпостави колку многу труд треба во денешно време за да се биде човек кој не прави ништо“ (Роберт Музил, 1930)
Горенаведениот текст на Музил, кој го одразува искуството во дамнешниот „Империјален главен и кралски град Виена“, го допира прашањето кое денес не може повеќе да биде ограничено на предодредените центри на моќ: прашањето кое се однесува на микрологичните операции на моќта на субјективноста или „психе“ или пак, на прашањето како „физичкото“ денес е претворено во главно место на општествена и политичка борба. Оваа промена повикува на разгледување на бројни меѓусекторски проблеми, како што се: 1) постојано растечката претпоставка на субјективните капацитети, активни и пасивни, под капиталистичката валоризација, 2) проширувањето на привилегираните сцени на појавување на физичкото, 3) улогата на современите комуникациски технологии во градењето на поврзаност која не е нужно социјална, 4) современи реконфигурации на „нормалното“ и на „патолошкото“. Новотни во своето предавање ќе посочи на некои од овие проблематики - без да се изгуби од вид најважното прашање кое Музил го поставува: Која енергија е потребна денес за да „опстои светот“? |
|
Stefan Nowotny is a philosopher based in London. He teaches in the Department of Visual Cultures and is a member of the Centre for Philosophy and Critical Thought at Goldsmiths, University of London. Before joining Goldsmiths in 2011, he was a research fellow at the Centre de philosophie du droit at the University of Leuven/Louvain-la-Neuve (2001–2003) and taught at universities in Germany (Lüneburg) and Austria (Klagenfurt). He was part of the eipcp’s transnational projects Transform: New Forms of Institutional Critique (2005–2008), Translate: Beyond Culture – The Politics of Translation (2005–2008) and Europe as a Translational Space. The Politics of Heterolinguality (2010–2012), alongside various other project involvements and collaborations with both visual and performance artists. He has published widely on philosophical and political topics, co-edited several anthologies, translated numerous texts from both French and English into German, and co-authored the volumes Instituierende Praxen. Bruchlinien der Institutionskritik (w/ G. Raunig, 2008) and Übersetzung: Das Versprechen eines Begriffs (w/ B. Buden, 2008).
|
Стефан Новотни е филозоф, кој живее и работи во Лондон. Тој предава на катедрата за Визуелни култури и е член на Центарот за филозофија и критичка мисла на Универзитетот Голдсмитс, во Лондон. Пред да му се придружи на Универзитетот Голдсмитс во 2011 година, тој бил соработник на Центарот за филозофија на правото на Универзитетот во Лувен / Лувен-ла-Нуев (2001–2003) и предавал на универзитетите во Германија (Линбург) и Австрија (Клагенфурт). Тој бил дел од транснационалните проекти на eipcp Трансформација: Нови форми на институционална критика (2005–2008), Превод: Надвор од културата - Политиката на преводот (2005–2008) и Европа како простор за превод. Политика на хетеролингвилност (2010–2012), како и разни други проеки и соработки со визуелни како и уметници кои се занимаваат со перформанс. Тој има на широко објавувано во областа на филозофијата и политиката, бил коуредник на повеќе антологии, превел бројни текстови од француски и англиски на германски јазик, бил и ко-автор двата тома Instituierende Praxen. Bruchlinien der Institutionskritik (w / G. Raunig, 2008) и Übersetzung: Das Versprechen eines Begriffs (w / B. Buden, 2008).
|
