18.12.1019 | 19:00-20.30
Non-contemporary art: further speculations on the “not-now”, Branislav Dimitrijević 
Keynote lecture followed by moderated discussion with Natali Rajcinovska Pavleska
The practice of contemporary art is undergoing an entropic endgame - it is increasingly dismissed for its perpetual deferring of meaning, its “indeterminacy”, its anti-conceptualism, its fetishisation of experience and denigration of thinking, and primarily for its cynical ideological complicity with the neo-liberal order. As it happened with every historical artistic movement, "contemporary art" has entered its late phase: manneristic, market-driven, elitist and alienated. Yet the proclaimed “exit” from its current condition is not embedded in recognising some emerging new practice of art - i.e. in the situation in which the practice of art will suddenly change to undermine the system, as it happened in the late 60s when the modernist art-paradigm was overthrown - but of speculating the different, non-contemporary ontology of art beyond the immediate experience of the “now”, but also beyond the legitimisation provided either by the ghosts of the past or by the robots of the future.
18.12.1019 | 19:00-20.30
Не-современата уметност: понатамошни шпекулации за „не-сега“, Бранислав Димитријевиќ 
Предавање со дискусија со Натали Рајчиновска Павлеска
Практиките на современата уметност поминуваат низ ентрописки крај – сѐ повеќе тие се исклучувани поради бескрајното одбегнување на значењата, поради ”неодреденоста”, анти-концептуалноста, фетишизирањето на искуството и оцрнувањето на мислењето, но, пред сѐ заради нивното циничнo идеолошко соучесништво во неолибералниот поредок. Како и секое друго историско уметничко движење, „современата уметност“ се наоѓа во нејзината крајна фаза: маниристичка, пазарно ориентирана, елитистичка и отуѓена. А, сепак, прогласениот „излез“ од нејзината моментална состојба не се состои во препознавање на нова уметничка практика – во ситуација во која уметничката практика одеднаш ќе се промени во поткопување на системот, како што се случи во касните 60-ти, кога модернистичката уметничка парадигма беше отстранета – туку во шпекулации за различното, не-современа онтологија на уметноста вон истовременото искуство на „сега“, ниту, пак, исто така, преку легитимноста сервирана или од страна на духовите од минатото или од роботите од иднината.
Branislav Dimitrijević holds the position of Professor of History of Art and Visual Culture at the School for Art and Design (“Visoka škola likovnih i primenjenih umetnosti”) in Belgrade, and also teaches Art History at Academia Nova in Belgrade. Dimitrijevic studied Art History at the University of Belgrade (BA) and obtained MA degree in History and Theory of Art at the University of Kent (UK), with a thesis supervised by Professor Stephen Bann. Main fields of his theoretical and curatorial interests are: visual theory and visual culture, art in public space and relations of common culture, politics and ideology. For his text essays he was awarded the “Lazar Trifunović Award” for art criticism and “Dušan Stojanović Award” for film theory. Dimitrijevic edited books; publications and exhibition catalogues that are listed amongst the other selected published texts in the attached bibliography. His books include On Normality: Art in Serbia 1989-2001 (MOCA Belgrade, 2005), Against Art - Goran Djordjević, 1979-1985 (MOCA, Belgrade, 2014) and more recently, Potrošeni socijalizam: Kultura, konzumerizam i društvena imaginacija u Jugoslaviji 1950-1974 (Fabrika knjiga, Belgrade, 2016) and Slatki film Dušana Makavejeva (MOCA, Belgrade, 2017). For the selected texts and the CV see: https://independent.academia.edu/BranislavDimitrijevic
​
Natali Rajcinovska Pavleska is an independent researcher in the field of contemporary art practices, art criticism and theory. She graduated from the Faculty of Architecture, Skopje (2006), defending her thesis: context analysis and project "Center for Performing and Visual Arts", MNT Plateau, Skopje. She received her Master's Degree at the Faculty of Philosophy in Skopje, at the Institute of Art History and Archeology, Module Contemporary Art, defending her dissertation: "Conceptual Art in the Work of Marcel Duchamp, Joseph Beuys and Art & Language from the Beginning to the End of the 20th Century. Since 2018, she is a PhD candidate in Transdisciplinary Studies of Contemporary Art and Media in Interdisciplinary Studies at the Faculty of Media and Communications, University of Belgrade, Serbia. Her research incorporates a transdisciplinary analytical approach, often in relation to current theoretical streams and literary reference systems, through the intersection of contemporary artistic practices and diverse social and institutional contexts. She is an author of various art reviews, introductions to art books and catalogs of group and solo exhibitions, as well as a part of the curatorial team that developed and implemented the concept for presenting the Republic of Macedonia at the 15th Venice Architecture Biennale in 2016, with the project "No man's land".
Бранислав Димитријевиќ е професор по историја на уметност и визуелна култура на Школата за уметност и дизајн во Белград. Димитријевиќ студирал Историја на уметност на Универзиетот во Белград и магистрирал историја и теорија на уметност на универзитетот во Кент, Велика Британија, под менторство на професор Стеивен Бан. Негови главни теоретски и кураторски интереси се: визуелна теорија и култута, уметноста во јавниот простор и релациите во општата култура, политика и идеологија. За неговите есеи е добитник на наградата Лазар Трифуновиќ за уметничка критика и Душан Стојановиќ за филмска теорија. Димитриевиќ уредувал повеќе изданија, публикации и каталози за изложби. Ги има објавено следните книги: On Normality: Art in Serbia 1989-2001 (MOCA Belgrade, 2005), Against Art - Goran Djordjević, 1979-1985 (MOCA, Belgrade, 2014) and more recently, Potrošeni socijalizam: Kultura, konzumerizam i društvena imaginacija u Jugoslaviji 1950-1974 (Fabrika knjiga, Belgrade, 2016) и Slatki film Dušana Makavejeva (MOCA, Belgrade, 2017). За селектирани текстови погледнете го следниот линк: https://independent.academia.edu/BranislavDimitrijevic


​Натали Рајчиновска Павлеска е независен истражувач во областа на современите уметнички практики, ликовната критика и теорија. Дипломирала на Архитектонски факултет, во Скопје (2006), со одбрана на дипломски труд: анализа на контекст и проект “Центар за сценски и визуелни уметности”, плато на МНТ, во Скопје. Магистрирала на Филозофски факултет во Скопје, при Институтот за Историја на уметност и археологија, модул Современа уметност, со одбрана на дисертација: “Концептуалната уметност во делото на Марсел Дишан, Јозеф Бојс и Art & Language од почетокот до крајот на 20-тиот век.” Од 2018 -та е докторанд на Трансдисциплинарни студии на современа уметност и медиуми во оквир на Интердисциплинарни студии, при Факултетот за медиуми и комуникации, Универзитет Сингидунум во Белград, Србија. Нејзиното истражување вклучува трансдисциплинарен аналитички пристап, често во релација со актуелните теориски струења и книжевни референтни системи, преку вкрстување на современите уметнички практики и различните општествени и институционални контексти. Автор е на повеќе ликовни рецензии, воведни предговори во уметнички книги и каталози на групни и самостојни изложби, како и дел од кураторскиот тим кој го подготви и реализираше концептот за претставувањето на Република Македонија на 15-тото Венецијанско Биенале за Архитектура во 2016 година, со проектот “Ничија Земја”.