NEWS
Ситноколонијализам
Станимир Панајотов
Дефиниција: Ситноколонијализмот е секојдневна идеологија на замислен и, општо земено, целосно безопасен облик на владеење. Тој се одигрува во историските граници на минатото, а го применуваат субјекти поразени во обидот да остварат класна свест. Се одигрува и во материјална реалност, која докажува едно секогаш посакувано, но катастрофално неостварено потчинување.
Појаснување: Ситноколонијализмот е од материјални класни ресурси лишена идеолошка позиција на човек кој некогаш бил во однос на определена надмоќ над некаква друга група луѓе и кој не може да ја прежали нивната сегашна емнципација.
Колку што успеав да го истражам ова прашање, овој термин досега не бил користен од истражувачи и теоретичари и затоа би се осудил да се обидам да го опишам како специфичен феномен кој карактеризира многу конкретни околности на, општо земено, една граѓанско-моралистичка трагика и кој бледнее во отсуство на голем план на свесно себеостварување во историјата и политиката.
Кој е ситноколонијален? Ситноколонијален човек е, на пример, Бугаринот, чија најфлагрантна, иако не и единствена можност да опстојува денес како колонијален субјект и покорувач е државата Северна Македонија. Според него, „добрососедските односи“ се базираат на појдовното понижување што тој воопшто треба да признава нешто, кое според сите правила и убедувања си е „негово“. Бидејќи во меѓувреме тоа нешто го изгубил, ретката можност денес да триумфира како колонијален субјект за него значи да го предефинира „добрососедството“ во дипломатскo изнудување на едно асиметрично „пријателство“, раководејќи се од опортунизмот на ситуацијата. Се разбира, бугарскиот македонист е ситноумен во својот инает да испроси уважување како „авторитет“ и како одамна прогонетиот „голем брат“, мешајќи ги инаетот и желбата. Неговата ситноумост во колонијалните претензии всушност и доаѓа од желбата да биде признаен, но не и реализиран како колонизатор. За последново е премногу мрзелив: доволна утеха му е испросеното „добрососедство“ кое успеал да го дефинира според сегашните односи на моќ.
Втор пример на ситноколнијално мислење и практика е веќе речиси традиционалното додворувачко однесување на Организацискиот комитет (ОК) на софиската геј парада, кој од 2018 година го користи опортунизмот на лошото момче на бугарскиот капитализам Ивајло Пенчев и на неговата компанија „Волтопија“. Веројатно веќе е јасно дека... [повеќе]
PROJECTS
CRIC- Festival for critical culture (2016 - 2018)CRIC- the acronym for critique, reaction, idea, confrontation (also a simultaneous Macedonian noun meaning “scream”), aims to oppose the “culture of silence”, promoting critical dialogue, new forms of presentation and application of knowledge, of contemporary memory and political history, thus opening up new possibilities for perpetual societal transformations.
[more...] |
Freiraum - Skopje
|
Aesthetic Education Expanded (2012 - 2017)Starting from the Enlightenment concept of Aesthetic Education, it explores forms of initiation into the experience and practice of art that maintain its autonomy, while exploring its emancipatory dimensions without falling into the dichotomy of commercialism or social service. Its an aesthetic education that understands art and culture at a productive distance from and in dialogue to the remaining spheres of the society.
[more...] |
School for critical thinking, writing and debating (2015-2016)Forum for development of Critical Thought and Debate is a project that addresses the contemporary independent critical thinking scene in the country, researching and offering an alternative to the hierarchical models of debating and polemics in politics, philosophy, culture, citizenship activism by influencing the entire public sphere.
[more...] |
MEDIA ARCHIVE
|
"Crisis of Neoliberalism, Crisis of Democracy"
Keynote lecture by Alfredo Saad Filho followed by a discussion moderated by Branimir Jovanovic (2018) |
"Can Cryptocurrency help claim a mode of production?"
Keynote lecture by Creston Davis followed by a moderated discussion with Artan Sadiku (2018) |
|
"Witchcraft and solidarity"
|
"The politics of choice as politics of violence"
|
"Stratigos Tito - Karate: enjambement poetics, or „mixing memory and desire“
|
|
CULTURAL CENTER TOCKA (2002 - 2010)
Kontrapunkt is actively working in the non-profit cultural field since 2001 and so far was running the Cultural Center Tocka (2002-2010) that was the focal point for creating a critical discourse. The main idea was to make a strong network of NGO’s and individuals from different parts of Macedonia and from the region, which will have a point of meeting and acting in Skopje. It had done so by inviting notable guests from the ex-Yugoslav region, as well as artists and theorists from the wider, international scene. After loosing the space and it's funding in 2010, Kontrapunkt focused on educational and emancipatory projects, usually shaped in the form of schools, seminars and fewer public events and lectures. In 2016, Kontrapunkt started CRIC - Festival for critical thinking, now taking place each year in November. Living in a highly polarized and politicized region, combined with the total devastation of dialogue in the public sphere, the aim of CRIC is to once a year to create a space for intensified critical dialogue and learning in the Macedonian society.
Throughout the years, Kontrapunkt has also been host to numerous artists and lecturers among which: Gayatri Chakravorty Spivak, Gerald Raunig, Marina Grzinik, Alexander Garcia Düttmann, Chto Delat, Suzana Milevska, Boris Buden, Zelimir Zilnik, Renata Salecl, Svetlana Slapshak, Michelle Teran, Tomislav Medak & Marcell Mars, etc. |
GALLERYIn collaboration with the publishing house Templum, from 2001 to 2010 Kontrapunkt has co- published numerous books in the filed of contemporary theory in culture, arts and humanities, by translating works of: Julia Kristeva, Zigmunt Bauman, Terry Eagleton, Jean-François Lyotard, Slavoj Zizek, Jacques Derrida, etc. |
